نقشه‌های توپوگرافی در واقع نقشه هایی بامقیاس‌های کوچک و بزرگ هستند که برای نشان دادن ویژگی های فیزیکی سطح زمین بکار می‌روند. این نقشه‌ها برای مطالعات زمین شناسی بخاطر

اطلاعات کارآمد آن مثل قابلیت اندازه گیری فواصل افقی و یا ارتفاع عمودی نقاط مختلف یک وسیله اساسی به هستند.

فاصله های منحنی‌های میزان نشان دهنده مسافت عمودی بین دو منحنی هستند. این فاصله معمولا برای کل منحنی‌های متوالی ثابت است.غیر از مواقعی که ارتفاع منطقه معینی مانند قله و

غیره را نشان دهند منحنی‌های میزان خطوط فرضی هستند که تمام نقاط واقع در آنها دارای ارتفاع یکسان نسبت به سطح دریا و یا یک مبدا مشخص هستند. منحنی‌های میزان علاوه بر مشخص

نمودن وضعیت پستی و بلندی ناحیه ارتفاع، شیب واقعی محل را نیز مشخص می کنند.

کشور فرانسه بود که در «Carte géométrique de la France» اولین مجموعهٔ چندبرگ نقشهٔ توپوگرافی از سرتاسر یک کشور سال ۱۷۸۹ کامل شد. نقشه‌های توپوگرافی به وسیله ارتش و با هدف

سهولت طرح‌ریزی برای جنگ و نیز مشخص کردن محل‌های دفاعی ایجاد شد. بنابراین اطلاعات پیرامون ارتفاع، از اهمیت زیادی برخوردار بوده‌است. بعد از ان نقشه‌های توپوگرافی به یکی از منابع

اصلی ملی کشورهای پیشرفته در طراحی زیرساخت‌ها و بهره‌بردای از منابع تبدیل شد. همچنین در آمریکا در سال ۱۸۷۹ نقشهٔ توپوگرافی سرتاسر آمریکا تهیه شد که تا امروز نیز قابل بهره برداری

است.