عدم ترکیب مناطق بزرگترین تهیه نقشه یو تی ام (UTM)

مهندس نقشه برداری و تمام افراد متخصص در زمینه یو تی ام (UTM ) بطور معمول بر این اصل آگاهی ندارند که هر منطقه یو تی ام (UTM) در واقع یک طرح متفاوت با استفاده از یک سیستم مختصات متفاوت می باشد.

در نتیجه کاربران جدید یو تی ام (UTM)  دائما در تلاش اند تا نقشه های مختلف ایجاد شده در مناطق مختلف یو تی ام (UTM) را در یك نقشه “تركیب كنند” با این انتظار كه نقشه تركیبی تمام اشیا را با اعوجاج كم مانند نقشه های اصلی به نمایش می گذارد.

عامل تحریک کننده اغلب میل به ایجاد یک نقشه با محوریت یک منطقه مورد نظر می باشد که چندین منطقه یو تی ام (UTM) را در بر می گیرد یا بین دو منطقه قرار دارد. این اشخاص در نظر نمی گیرند که یو تی ام (UTM)  یک سیستم ذاتاً منعطف نیست. در واقع، سیستم یو تی ام (UTM) تصور می کند که اشیا و موارد موجود در نقشه از مناطق مختلف هرگز در یک نقشه با هم دیده نمی شوند.

ترکیب اشیا از مناطق مختلف  یو تی ام  (UTM) در نقشه ای که فقط با استفاده از یکی از آن مناطق یو تی ام (UTM)  پیش بینی می گردد، منجر به ایجاد تحریف در مکان ها و اشکال اشیایی خواهد شد که از یک نقشه منطقه متفاوت ناشی می شود.

اشکال جغرافیایی که در یک طرح افقی مرکاتور متمرکز بر یک خط منطقه یو تی ام (UTM)  داده شده خوب به نظر می رسند، در صورت نمایش در یک طرح  یو تی ام (UTM)  متمرکز بر یک خط منطقه متفاوت، بسیار مخدوش می گردد.

محدودیت در بزرگترین تهیه نقشه یو تی ام (UTM)

  • دقت هر طرح Transverse Mercator از نصف‌النهار مرکزی سر نزولی دارد.

به همین خاطر، بطور جدی توصیه می کنند هنگام استفاده از پیش‌بینی جهانی عرضی مرکاتور، طول منطقه پیش بینی شده را به +/- ۶ درجه از نصف النهار مرکزی محدود کنید.

  • هر منطقه  یو تی ام (UTM) یک پروجکشن متفاوت می باشد.

طرح مرکاتور نقشه جهان را بر روی استوانه ای می گذارد که حلقه مرکزی آن استوای زمین می باشد.

در نزدیکی خط استوا، طرح Mercator اعوجاج کمی ایجاد می کند. هر چه از استوا فاصله بگیریم اعوجاج بسیار زیاد می شود. این کارایی طرح ریزی، مرکاتور را به مناطق نزدیک خط استوا محدود می نماید.

این بزرگترین محدودیت می بشاد زیرا بیشتر مکانهایی که مردم در حال سکونت هستند(و بنابراین بیشتر مناطقی که در آن ها نقشه کشیده می شود) نه در امتداد خط استوا بلکه در امتداد مسیرهای شمالی-جنوبی مانند آمریکای شمالی به آمریکای جنوبی قرار گرفته اند.

بزرگترین تهیه نقشه یو تی ام (UTM)

مثلاً گرینلند روی نقشه مرکاتور به اندازه آمریکای جنوبی به نظر می آید، گرچه در واقع فقط ۱/۸ مساحت دارد. با این حال، قسمت کوچکی از سواحل گرینلند (درواقع هر منطقه کوچکی) بر روی نقشه همان شکل زمین می باشد.

از آنجا که طرح ریزی Transverse Mercator در مناطق باریک بسیار دقیق انجام می گیرد، پایه ای برای یک سیستم مختصات جهانی به نام Universal Transverse Mercator System یا UTM System  می باشد.

بر اساس سیستم نقشه‌کشی یو تی ام (UTM) کره زمین به مناطق طولی باریک تقسیم می گردد که بر روی یک طرح افقی مرکاتور پیش‌بینی می‌شوند. این طرح به صورت یک شبکه طرح‌ریزی بنیان شده است است و برای تعیین مکان کاربردی است.

اگر بخواهیم وجه مثبت سیستم شبکه را عنوان کنیم این است که، از آنجا که شبکه مستطیل و اعشاری می باشد، استفاده از آن بسیار راحت‌تر از طول و عرض جغرافیایی می باشد. نکته منفی این است که، بر خلاف طول و عرض جغرافیایی، هیچ راهی برای تعیین مکان شبکه به طور مستقل در دسترس نیست.

مقیاس در امتداد نصف‌النهار مرکزی هر منطقه ۹۹۹۶/۰ مقیاس واقعی می باشد. مقیاس واقعی در حدود ۱۸۰ کیلومتری شرق و غرب نصف‌النهار مرکزی اتفاق می افتد.